Nan Goldin (Washington DC, 1953) is een van de belangrijkste kunstenaars van haar generatie. Met haar zeer persoonlijke, intieme en tevens intense portretten en zelfportretten bracht zij een revolutie teweeg in de kunst van fotografie, door de afstand tussen de fotograaf en het model af te schaffen. Vaak filmisch vastgelegd en ‘dicht op de huid’ gefotografeerd, samengesteld in bijvoorbeeld de fameuze serie ‘The Ballad of Sexual Dependency’, schetst ze een prachtig beeld van haar generatie in de jaren 70 en 80. Door haar leven en het leven van vrienden om haar heen te documenteren, geeft Goldin een stem, zichtbaarheid aan haar generatie en maakt zij onderwerpen als druggebruik, homoseksualiteit, AIDS en geweld bijna tastbaar. Terugkijkend was Nan Goldin haar tijd vooruit, dat zij onderwerpen die nog steeds actueel zijn, toen reeds belichtte als fotograaf. Op haar intense manier zonder grenzen en zonder schaamte, prachtig! “There is no distance between me and what I photograph.” – Nan Goldin.
